*"समस्त पत्नीवर्गासाठी"*

🙂🙏🏻 छान कविता 👌🏻

परवा परवा बायकोची
तब्येत नव्हती बरी,
सर्दी, खोकला, तापाने
फणफणली बिचारी...

मी म्हणालो आराम कर
मी कामाच बघुन घेईन,
एक दिवस का होईना
तुझ आयुष्य जगुन घेईन !

थंड पाण्याचा पट्ट्या
डोक्यावर तिच्या ठेवत होतो,
थोडा थोडा बाम
डोक्याला तिच्या लावत होतो !

स्वयंपाकाची वाटल
करावी आता तयारी ,
बायको अंथरूणावरून
पहात होती सारी...

कणीक भिजवतांना
पडल बरच पाणी,
पातेल्यात भाजीची
करपुन गेली फोडणी !

करपलेल्या पोळ्यामध्ये
बरेच होते नकाशे,
बायको सार पाहून
गालातल्या गालात हसे !

एका दिवसाच्या स्वयंपाकाने
उडाली माझी तारांबळ,
कुठून मिळत असेल बर
स्त्रियांना एवढ बळ !

जेवण घेतल वाढुन
बायको म्हणाली छान झालं,
तिच माझ्यावरच प्रेम पाहून
मन माझ भरुन आलं !

खारट तिखट भाजीसुद्धा
ती आनंदात जेवली,
जळालेल्या पोळ्यावर
तिने, मनातून माया लावली !

किती नाव ठेवतो आपण
तिने केलेल्या स्वयंपाकाला,
काय वाटत असेल बर
खरच तिच्या मनाला !

तीचा चवदार स्वयंपाक
अजुन चवदार लागतो,
आजारी पडली तेंव्हापासुन
मी शहाण्यासारखा वागतो !

*"समस्त पत्नीवर्गासाठी"*

Comments

Popular posts from this blog

समर्थ रामदास स्वामींची अतिशय सुंदर रचना. ही २० कडवी म्हणजे २० रत्ने आहेत.

मूलगीची तक्रार - कविता

शिवजयंती तिथीप्रमाणे का ?