देव....

देव...

वार गणेशाचा, रांगा ही लागल्या,
अशा लांब भल्या, दर्शनास.

लांबुनी चालत, गाडीत बसून,
येती भक्त जन, देवळात.

लोक घालविती, तास पाठी तास,
एका दर्शनास, देवाजीच्या.

आतल्या आत, चिडे गणराय,
म्हणे सांगू काय, निर्बुद्धांस.

वेळ हा वाचवा, सचोटीचा धंदा,
ठेवोनीया श्रद्धा, माझ्यावरी.

कर्म न करीता, येता देवळात,
विचार मनात, जगातले.

इथे फक्त माझी, मुर्ती रहातसे,
समजावे कैसे, अडाण्यांस.

देह इथे परी, मन फिरतसे,
लुबाडावे कैसे, दुसर्‍यास.

पाप करोनीया, देता मला लाच,
मनातली बोच, जात नसे.

घालविता वेळ, नासाडता अन्न,
पावेन मी कसा, हाची प्रश्न.

सत्य आचरणा, पुण्य ही होईल,
देवच येईल, पहाण्यांस.

करा दान धर्म, मला नको काही,
एक हाक खरी, मला खूप.

मनास विचारा, मला आत शोधा,
सपडेन खरा, तुमच्यात.

कवि :-_________
स्वप्निल आव्हाड, माळवाडी. सिन्नर.

Comments

Popular posts from this blog

समर्थ रामदास स्वामींची अतिशय सुंदर रचना. ही २० कडवी म्हणजे २० रत्ने आहेत.

मूलगीची तक्रार - कविता

शिवजयंती तिथीप्रमाणे का ?