आई.... वेदना विसरून हसत असते

आई.... वेदना विसरून हसत असते
===========================

मरण यातना सोसतांना
आई जन्म देत असते
आपलं हसू पहात पहात
वेदना विसरून हसत असते.

बाबा मात्र हसत हसत
दिवस रात्र झटत असतो
शिस्त लावत आपल्यामधला
हिरवा अंकुर जपत असतो.

त्याला कसलंच भान नसत
फक्त कष्ट करत असतो
चिमटा घेत पोटाला
बॅकेत पैसा भरत असतो.

तुमचा शब्द तो कधी
खाली पडू देत नाही
तुमची हौस भागवताना
पैशाकडे कधी पहात नाही.

तुम्ही म्हणजे त्याची स्वप्नं
तुम्ही म्हणजे त्याचा आभाळ
तुमच्यांसाठी गिळत असतो
नामुष्कीची अवघी लाळ...

तुम्ही जेंव्हा मान टाकता
तेव्हा बाबा खचत असतो
आधार देता देता तरी
मान मारून हसत असतो.

तुमच्याकडनं तसं त्याला
खरंच काही नको असतं
तुमचे यश पाहून त्याचं
अवघं पोट भरत असतं.

त्यांच्या वेदना कुणालाही
कध्धीसुद्धा दिसत नाही
जग म्हणत, “ आई एवढ
बाबा कधी सोसत नाही.”

त्यांच्या वेदना आपल्याला
तशा कधीच कळणार नाहीत
आज त्याला मागितल्या तर
मुळी सुद्धा मिळणार नाहीत.

एक दिवस तुम्हीसुद्धा
कधीतरी बाबा व्हाल
त्या बाळाच्या डोळ्यात तुमच्या
स्वप्नांचं आभाळ पहाल

तेव्हा म्हणाल, “ आपलं बाबा
खरंच कधी चुकत नव्हता
आपल्यासाठीच आयुष्यभर
रक्तसुद्धा ओकत होता.”

तेव्हा सांगतो मित्रांनो
फक्त फक्त एक करा
थरथरणारा हात त्यांचा
तुमच्या हातात घट्ट धरा.

आपल्या आई-वडिलांवर
खरोखर प्रेम करा...

.........................स्वप्निल आव्हाड, माळवाडी. सिन्नर.

Comments

Popular posts from this blog

समर्थ रामदास स्वामींची अतिशय सुंदर रचना. ही २० कडवी म्हणजे २० रत्ने आहेत.

मूलगीची तक्रार - कविता

शिवजयंती तिथीप्रमाणे का ?